Zoals de laatste tijd...
in december blogde ik al dat we met moeilijkheden te maken hadden, waarin wij onze weg probeerden te zoeken...
Hoewel dit blog voor mij vooral een uitlaatklep is voor mijn creatieve kant, wil ik jullie daar nu toch wat meer over vertellen...
Half december heeft mijn man ontslag gekregen...zwart op wit staat in ieder geval dat mijn man geen enkele blaam treft, dat is in ieder geval een heel belangrijk punt...
wat ik er verder alleen van wil/kan zeggen is dit...vooral de manier waarop dit allemaal is gegaan heeft ons heel erg pijnlijk geraakt.
Wij proberen zoals gezegd, hierin onze weg te zoeken en vooral hierin SAMEN onze weg te zoeken!
Veel erger dan een ontslag, op wat voor manier dan ook, is dat op 6 januari mijn mans vader is overleden na een jarenlange ernstige ziekte. Vooral de laatste weken zijn heel zwaar en smartelijk geweest.
En ook hierin proberen wij met elkaar, voor elkaar een weg te zoeken. Een weg naar troost, maar vooral naar de Troost....
Ook voor de kinderen waren en zijn dit zware tijden, je probeert wel om ze niet te belasten met alle zorgen, maar je kunt het ook niet voor ze weghouden. Bovendien hebben ze de laatste 3, 4 weken voortdurend te maken gehad met allerlei soorten van oppas, soms voor elk dagdeel weer een andere.
Nu dringt het 'gewone' leven zich weer aan ons op en moeten we weer verder...
Lieve groet.....
Corine
Corine
Corine,
BeantwoordenVerwijderenEen avond van troost
een warme gloed
wil ik
bij deze schenken
zodat jullie
weten
dat we aan jullie
denken
in deze droeve uren...
sterkte!
Heel veel sterkte in deze lastige tijd!
BeantwoordenVerwijderenTjonge, je hebt een hoop meegemaakt.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte gewenst, Corine.
Ik hoop echt dat je man weer gauw iets anders mag vinden.
Lieve Corine,
BeantwoordenVerwijderenVooral SAMEN blijven bidden en zoeken naar oplossingen!
Veel sterkte in deze moeilijke tijd van verdriet en terleurstelling.
Ook de onzekerheid van de toekomst...leg het in Zijn Hand!
Lieve groet, Hannie
Het leven is niet altijd een feestje. Wat goed om hierover te schrijven in je blog. Het is een moeilijke tijd voor jullie, zeg. Nu het gewone leven zich weer aan je opdringt wens ik je veel sterkte toe in de verwerking van alles. Ik sluit me aan bij Hannie, hiervoor. Wat zegt zei het warm en mooi.
BeantwoordenVerwijderenIk mist je al! Jeetje wat vind ik dit erg joh, kan me voorstellen dat je man zich aan de kant gezet voelt, al kan hij er dan niets aan doen, dat maakt het er niet minder om, hoop van harte dat hij het snel een plekje kan geven en weer aan het werk komt. En ja dan ook nog zijn vader verliezen, kan je alleen maar veel kracht en sterkte wensen jullie en jullie gezin, want natuurlijk heeft dat ook z'n werking op de kinderen. Knuff hé.
BeantwoordenVerwijderenLiefs desirée
Corine,ik mail je dit weekend even hoor.
BeantwoordenVerwijderenliefs
Alle sterkte toegewenst...
BeantwoordenVerwijderenEn je hebt het 'mooi' beschreven...
Goed ook om toch even te delen...
xxx
Wat goed dat je dit ook deelt Corine, het leven is niet iedere dag zo mooi als we willen.
BeantwoordenVerwijderenEerst het ontslag van je man, een impact op je gezin, de manier waarop..je moet het allemaal een plekje geven en dan het overlijden van je schoonvader, zorgelijke tijden en nu moet alles ook weer een plekje krijgen, elkaar troosten, elkaar steunen, hoe moeilijk is dat.
Ik wens jou en je gezin ook de Troost met een hoofdletter, daar zijn al je zorgen en verdriet bekend...
Heel veel sterkte met alles.
Een heel lieve groet van mij,
♥Eefie
Wat verschrikkelijk!!!! Ik wens jouw en je gezin heel veel sterkte toe!!!!
BeantwoordenVerwijderenSoms is het leven inderdaad niet Hieperdepiep maar ik vind het fijn om te lezen dat je de Troost noemt...een hele steun in moeilijke tijden en samen met Hem komen jullie hierdoor heen. En je zult zien dat kinderen heel veerkrachtig zijn en wanneer jullie ze omringen met liefde komt ook dat prima in orde.
BeantwoordenVerwijderenVeel sterkte!
Wat een verdriet is er bij jullie gekomen in zo´n korte tijd! Maar ook wat fijn om te lezen dat je samen een weg naar de Troost mag zoeken. Heel veel sterkte hoor!
BeantwoordenVerwijderenTineke
Lieve meid: héél veel sterkte! Zomaar ineens in de woestijn! Houd vast aan elkaar en de steun en liefde die jullie elkaar kunnen geven! En houd vast aan DE Troost!!! Ps 18:3!! Je bent niet alleen! Ga hier Samen doorheen! Heel veel sterkte, k denk aan jullie.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Tante Trijns
gecondoleerd en sterkte met alles. Moge de Heere jullie ook kracht en moed geven in dit alles....
BeantwoordenVerwijderenCorine,
BeantwoordenVerwijderenSorry dat ik nu pas reageer, door mijn eigen drukte kom ik weinig toe aan lezen van anderen.
Ik heb het hele verhaal (hoop ik) nu kunnen lezen.
Het spijt mij heel erg wat jullie nu mee moeten maken.
Ook wens ik jullie heel veel sterkte.
Ik hoop dat je weer de kracht zult hebben om boven op te komen (weet ik eigenlijk wel zeker) tot die tijd wens ik je heel veel (digitale) steun en kracht toe.
Liefs,
Julia